در همه کشورهای تاریخی، ملت موسس دولت بود که به تدریج با استفاده از آگاهی مردم و با نهادهای وحدت یافته از احساس ملّی و احترام به قوانین پا به عرصه گذاشت. در دولتهای نوپا ـ مانند کشورهائی که پس از جنگ جهانی یکّم و دوّم و یا پس از استعمار زدائی پا به گستره بینالمللی نهادند؛ دشواری اساسی از آنجا برمیخیزد که دولتها میخواسته و یا میخواهند ملتی را بنیان نهند و یا به تعبیری دیگر به «ملتسازی» بپردازند.