دستهجمعی پرواز میکنیم / دستهجمعی روی درختان سرو سرود ملی میخوانیم / حتی دسته جمعی / از آدمها میترسیم / از آدمها فرار میکنیم
دو شعر از نسیم جعفری / ایران
یک
بیا ،
این هم یونیفرم پرندگی !
پیاده میشویم از مترو بزرگراه رسالت انقلاب آزادی
پیاده میشویم از باران اسیدی عصر تکنولوژی انرژی هستهای
پیاده میشویم از سلاح گرم سلاح سرد توافق نامهی آناپولیس جنگ و خونریزی
پیاده میشویم از جامعهی سیاسی وینیستون چرچیل جامعهی تروریست جامعهی صهیونیست
پیاده میشویم از انسان
انسان انسان !
چشمهایمان را میبندیم
اوج میگیریم
روی ” ابرهای ابر قدرت “
روی ابرهایی که گرگ باران دیدهاند
ما گنجشکهای رستگاری هستیم
که روزها
دستهجمعی پرواز میکنیم
دستهجمعی روی درختان سرو سرود ملی میخوانیم
حتی دسته جمعی
از آدمها میترسیم
از آدمها فرار میکنیم
و شبها
روی سیمهای لخت چراغ برق مینشینیم
و موقع پرواز
سه روح از تنمان خارج میشود
یک روح به سمت خیابان آزادی
یک روح به سمت کوچههای غمزدهی غزه
یک روح به خیابانهای مزار شریف !
دو
نامت را “ویسپرد” میگذارم
زیتون بانو!
هر شاخهات را یک “کرده” میخوانم
شاخههای تو
زودتر از اذان صبح بیدار میشوند
برگهایت
به نیایش آفتاب مشغولاند
پیراهنت
قانون بهار را در تنت حفظ کرده است
زیتون بانو !
چادر سبز عربیات را سر کردهای
با آفتاب مومنانه حرف میزنی
اما نمیدانی
چهل شب است
در آسمانی دیگر
صبح احیا نمیشود
و افق
تحت تاثیر دشوارترین میدانهاست
میدان ولیعصر
میدان انقلاب
میدان آزادی
.
.
.
ویسپرد!
تو سبز حرف میزنی
اما نمیدانی
خاک این سرزمین سرخ است
از صلح حرف میزنی
اما بنفشههای دور این میدان
صالح نمیشوند
ویسپرد!
بر بادهای موافقی که بر کردههایت میوزند بگو:
مخالف جنگیم
اما به ما میگویند “بچههای جنگ”
.
.
.
*ویسپرد: در مفهوم سرور و داور است. یکی از آثار موجود به زبان اوستایی و شامل ۲۴ فصل که هر فصل آن یک کرده خوانده میشود …
*شعرها از مجموعه شعر آماده ی انتشار «آب از سر نیلوفرها گذشته است» برگرفته شده است.