«بخوان به نام ایران؛ داریوش و پروانه فروهر، به روایت پرستو فروهر» حکایت مرگهایی است که زندگی جاودانهاند. بازهای از حافظۀ تاریخی که با مرگ دکتر مصدق گشودهمیشود، از خشونتی که در دورانهای گوناگون بر پیکر و روان جامعۀ ایرانی رفتهاست، میگذرد و در بستری از یاد دکتر فاطمی با قتل فروهرها به انجام میرسد.