دوچرخه را که از تو گرفتند / به جایش تفنگ دادند و پلاکی که گمت نکنند / عروسک را که از من، / به جایش زخم‌هایی که خوب نمی‌‌شود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک
شهید یعنی کسی که برنمی‌گردد
ناهید عرجونی
دوچرخه را که از تو گرفتند
به جایش تفنگ دادند و پلاکی که گمت نکنند
عروسک را که از من،
به جایش زخم‌هایی که خوب نمی‌‌شود
خوب نمی‌شوم
برایم توت فرنگی بیاور
وسیزده سالگی
و قسم می‌خورم که دوستت‌دارم‌هایی را
که نمی‌شکنم!
حالا تو روی آب می‌خندی
روی شانزده‌سالگی و لب‌هایی که شهید شده‌اند
و شهید یعنی کسی که برنمی‌گردد!
برگرفته از سامانه شاعر: http://nahidarjooni.blogfa.com/
نفَسش که روی مین جا ماند،
عطرِ همۀ شله‌زردهای زمین پرید
و هنوز کاسۀ ماه پُر می‌شد
و هنوز هیچکس ظهور نمی‌کرد.
فردا
سایۀ انقلاب،
روی پلاک او
و پیشانی ماه
و شله زرد نذری بی‌بی
گلاب مصنوعی می‌پاشید
و با دار– چین واقعی می‌نوشت :
« جنگ، جنگ، تا پیروزی »
