همدلی شادمانه با ملت ایران!
در فاصلۀ تنها ۱۳ روز از آغاز سال نو و فرارسیدن نوروز پیروز، آنجا که روان‌های ایرانی شادمانه و پرامید، یکدست و همدل سر بلند می‌کنند، ما تهنیت و شادباش بهارانۀ خود به این ملت سرفراز و پایدار را تجدید می‌کنیم. خیزش شادمانۀ مردم ایران و پایکوبی و سرور خودش‌جوش آنان، به ویژه جوانان این کشور، پس از اعلام نخستین اخبار، مبنی بر توافق هیئت نمایندگی ایران با شش کشور قدرتمند جهان، در دیروقتِ شامگاه ۱۳ فروردین سال ۱۳۹۴به یادماندنی و برافراشتن شال و دستار و دستمال‌های سپید به نشانۀ پیام صلح و دوستی به جهانیان، از خاطر نرفتنی‌ست.
در وصف و اهمیت تاریخی این توافق «نقش‌ها» می‌توان زد. بدبین‌ترین‌ها به شرافت ملت ایران و ناامیدترین‌ها از درایت و هوشمندی این مردم، همزبان و همراه با سرسخت‌ترین مخالفان منافع این ملت و کشور از دیدن این «نقش‌ها بر آب» و از پراکندن تخم تردید و بدبینی نسبت بدآن کوتاه نخواهند آمد. اما آنها که همواره بر اهمیت تاریخی حل بحران اتمی ایران و تلاش برای رفع تحریم‌ها از راه‌های سیاسی و از طریق مذاکرات صلح‌آمیز تأکید داشته و بدان امید بسته بودند، نمی‌توانند از این «توافق» بدست‌آمده و روزنه‌هایی را که به سوی آیندۀ بهتری گشوده است، شاد نباشند و پایداری نمایندگان ایران در عدم ترک میز مذاکره، به رغم سخت‌ترین فشارهای همه سویه از درون و بیرون، و استواری آنان، در یافتن راه حل سیاسی که، در کمترین دستآورد، به دورتر ساختن خطر حمله از سوی قدرتمندترین نیروی نظامی جهان علیه ایران انجامیده است، را نستایند.
با این توافق ما به آینده امیدوارتر شده‌ایم. هرچند هنوز راه بسیار ناهموار و سختی‌ها درپیش است، اما ما در آغاز سال نو، با این توافق، به یک آغازِ نویِ تاریخی امیدوارتر شده‌ایم؛ امیدوارتر به یک جای پای استوار، به یک نقطۀ عزیمت، به نطفه‌های بسته شدۀ ارادۀ راسخ ملتی برای بیرون آمدن از «جهان» عقب‌ماندگی، خون و خشونت و ستیز و دشمنی، امیدوارتر به باز شدن راه و گام بر داشتن در مسیر رسیدن به جایگاهی که شایستۀ ملت ایران است.
گر دولت وصالت خواهد دری گشودن
سرها بدین تخیل بر آستان توان زد
