Category: روزنامه آیندگان

‌

تشکیل وزارتخانه‌ای برای نظارت عالی بر تحقیقات و آموزش عالی کشور اساساً به همین منظور صورت گرفت که استقلال دانشگاهی با یک فئودالیسم آموزش عالی اشتباه نشود. استقلال دانشگاه‌ها، به صورتی که در گذشته تعبیر می‌شد، بهانه‌ای برای یک بوروکراسی دانشگاهی بود تا خود را از مجموعه نیاز های آموزش تحقیقاتی کشور بر کنار نگهدارد…

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌نظام آموزشی عالی ایران از کم و کاستی‌های بسیار رنج می‌برد: بوروکراسی سنگین و دست و پا گیر؛ کمبود استادان با زمان همراه آمده؛ روشن نبودن هدف‌های آموزشی و بر کناری دانشگاه‌ها از جریان زندگی اقتصادی و اجتماعی کشور؛ تسلط محافظه‌کاران و روحیه محافظه‌کاری…

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌آلمان غربی را تا مدتها “غول اقتصادی و گورزاد سیاسی” توصیف می‌کردند. در واقع نیز آلمانها در بعضی زمینه‌های اساسی ـ چه در سیاست‌های داخلی و چه در روابط خارجی ـ چنان ضعف‌های غیر قابل توضیحی نشان می‌دادند که بی‌تناسب بودن آن با قدرت اقتصادی‌شان ناظران را سرگشته می‌ساخت.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌دعوی يک روزنامه عراقی را به اين که خوزستان عربستان و متعلق به عراق است از زمره هذيان‌های معمول ارگان های حکومتی و تبليغات عراقی‌ها نبايد شمرد. در اين دعوی مقامات حکومتی عراق، حزب بعث عراق و سوريه و محافل ديگری در دنيای عرب انباز هستند. ممکن است همه آنها در مسلم بودن حق عراق به اين بخش سرزمين ايران همداستان نباشند ولی در اصل دعوی اختلافی ندارند.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌ما همچنین روزنامه‌ای مستقل و غیرمتعهد، و نه بی‌طرف، خواهیم بود. در مسائل روی مزیت خود آن مسائل اظهار نظر خواهیم کرد و جانب ملاحظات خصوصی را نخواهیم گرفت. مصالح ملی ایران تنها راهنمای ما در قضاوت امور است. این بینش کلی در همه موارد نخستین پایه‌ای است که سیاست تحریری روزنامه بر آن نهاده شده است.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌در يک هفته گذشته بدرفتاری با ايرانيان از نو شدت يافته است و به نحوی روزافزون ناتوانی حکومت بغداد را در کشمکش با ايران در خود منعکس ساخته است. عراقی‌ها در ماجرای شط العرب نه به حجت با ايران برمی‌آيند و نه به جنگ. پس به اتباع ايران رو کرده‌اند و کينه و سرخوردگی خويش را بر سر آنان ريخته‌اند.‌

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

عصر غول‌ها سپری شده است و بهتر. از آن قبيله رهبران استثنائی با قدرت‌های خارق‌العاده، از آن مردان که عصری و ملتی را در وجود خويش خلاصه کرده بودند، تنها دوگل مانده بود و مائوتسه تونک. دوگل شکستی را که انتظار می‌رفت به اصرار برخود تحميل کرد. مائوتسه تونک در پايان راه است.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌امکانات بهره‌برداری مشترک از شط العرب بسيار بالاست، با لاروبی آن می‌توان بر ظرفيت کشتی‌رانيش افزود. می‌توان کارگاه های تعمير کشتی در آن برپا کرد. می‌توان تسهيلات جهانگردی در آن فراهم آورد و درآمدهای قابل ملاحظه‌ برای ساکنان هر دو سوی آن تأمين کرد ـ اگر ايران و عراق به همکاری سازنده در شط بپردازند.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌امروز حکومت عراق، که همه معايب و کم‌وکاستی‌های امپراتوری عثمانی را در بين‌النهرين به ميراث برده است، ترجيح می‌دهد مانند دوران آن امپراتوری سترون شط العرب بيهوده بماند و عراق و ايران از نعمت‌های آن بی بهره گردند، تا موافقتی در جهت حق اصول ميان دو کشور حاصل آيد. ولی اين مانع نخواهد شد که ايران طرح‌های خود را عرضه دارد و دست کم به عراقی‌ها راه جانشينی نشان دهد، تا وقتی که از حالت غم‌انگيز و خنده‌آور کنونی بدر آيند و کشوری را که مايه عبرت جهانيان شده است به حالت عادی‌تر و آرامتری بازگردانند.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

‌عراقی‌ها ممکن است تا مدتها به خود نيايند و از مذاکره و دادن ترتيبات تازه و منصفانه‌تری برای اداره‌ی شط العرب سر باز زنند. ولی مخالفت آنها با اعمال حاکميت روزافزون ايران در شط العرب از حدود اعتراضات و از همکاری نشان ندادن فراتر نخواهد رفت.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

شناساندن شط العرب به عنوان يک راه آبی بين‌المللی برای کشتی‌های بازرگانی همه کشورها تنها يک جنبه مبارزه‌ی ايران را تشکيل می‌دهد. جنبه ديگر آن محدود ساختن ورود ناوگان جنگی کشورهای ديگر به شط العرب و موکول دانستن آن به اجازه‌ی قبلی هردو دولت ايران و عراق است.

‌

ادامه‌ی مطلب

در برابر ملک حسين که شناسائی اسرائيل و تماميت امنيت تضمين شده آن را به همراه حق عبور از آب‌های بين‌‌المللی (خليج عقبه و کانال سوئز) تنها در برابر تخليه سرزمين‌های اشغالی پيشنهاد می‌کند، پافشاری اسرائيلی‌ها در مذاکره مستقيم با اعراب  هر گونه اعتبار خود را به عنوان يک زمينه معقول برای گفتگو از دست می‌دهد. مذاکرات مستقيم بين دو طرف بی‌شک وسيله نهائی رسيدن به هر صلحی است که ميان آنها ميسر باشد. ولی اين وسيله نهائی را شرط مقدماتی شمردن و هر کوشش غير مستقيم و تدريجی را در راه صلح محکوم دانستن جز از سترونی تفکر و رهبری سياسی در اسرائيل می‌دهد.

‌

ادامه‌ی مطلب

‌

دکترين «حق حاکميت محدود» آقای برژنف که چيزی جز توجيه ايدئولوژيک حق دخالت نامحدود اتحاد شوروی در سرنوشت کشورهای به اصطلاح «برادر» نيست، در اصل حق حاکميت کشورهای ديگر را فقط محدود نمی‌کند. بلکه آن را يکسره از ميان می‌برد.

‌

ادامه‌ی مطلب

عقب‌ماندگی و توسعه نيافتگی ايران بيش از علل اجتماعی و درونی، علل تاريخی و بيرونی داشته است. ايران سرزمين تمدن‌های شکوفانی است که پيوسته پايمال هجوم‌های بيگانه شده است. در خود اين جامعه و سرزمين در هر دوره تاريخی بنيه کافی برای ساختن و دو باره ساختن و برای برپا ساختن و در خود جذب کردن ضربت هجوم خارجی بوده است. امروز هم که پس از نزديک به دو قرن ايران آثار استعمار بيگانه را از زندگی ملی خود می‌زدايد بار ديگر برای جهش آماده می‌شود.

ادامه‌ی مطلب

تظاهرات عظيمی که مدام در کشورهای مختلف عليه جنگ ويتنام، عليه اشغال چکسلواکی، عليه ديکتاتوری نظامی در يونان، عليه تطاول حقوق سياه پوستان روی می‌دهد شعله‌ای است، که تا هنگامی که حکومت زور همانند چکمه‌ای ميخ‌دار فرود آمده بر چهره‌ی خونين بشريت، پا برجاست خاموشی نخواهد گرفت.

ادامه‌ی مطلب

با سرکوبی قيام مردم مجارستان در سال 1956، با لشکرکشی شوروی به چکسلواکی در سال 1968 و با فوران خونين مناقشات مسلکی و سياسی چين و شوروی در سال 1969 چنين می‌نمايد که آخرين ميخ‌ها بر تابوت وحدت و همدردی بين‌المللی کوبيده شده و ملت پرستی فرادست ياريهای اقوام به يکديگر آمده است.

ادامه‌ی مطلب