در شرایطی که بار دیگر ابرهای سیاه تهدیدهای حملۀ نظامی آسمان کشور را می‌پوشانند، برای اعلام ضرورت دفاع از میهن و ضرورت حفظ صف اتحاد و یکپارچگی ایرانیان در این دفاع، هیچ نیازی به ریختن آب توبه بر سر رژیم اسلامی و تعریف و تمجید از عناصر این رژیم تبه‌کار نیست
تعلیق پیکار آزادیخواهی علیه رژیم اسلامی زیر وزن سنگین تهدید حملۀ نظامی
در شرایطی که آتش بحران و درگیری میان آمریکا و جمهوری اسلامی زبانه می‌کشد و سخنان تهدیدآمیز در تلافی‌جویی به تدریج رنگ سرخ جنگ و بوی باروت به خود می‌گیرند، و در شرایطی که بار دیگر ابرهای سیاه تهدیدهای حملۀ نظامی آسمان کشور را می‌پوشانند، برای اعلام ضرورت دفاع از میهن و ضرورت حفظ صف اتحاد و یکپارچگی ایرانیان در این دفاع، هیچ نیازی به ریختن آب توبه بر سر رژیم اسلامی و تعریف و تمجید از عناصر این رژیم تبه‌کار نیست، که خود بانی و عامل اصلی چنین وضعیت خطرناک و تکرار آن در طول چهل سال از فرمانروایی سرکوب‌گرانه در درون و تنش‌آفرین در بیرون بوده است.
در چنین شرایطی، هیچ وضعیتی بدیهی‌تر از برانگیخته شدن روحیۀ دفاع از میهن و فراهم آمدن صف منسجم و متحد ملت، به ضرورت حفظ کشور، به عنوان اولویت برتر، نبوده است. بی‌اعتنا به نوع رژیمِ سراپا فساد و تباهی و به رغمِ، آگاهی ایرانیان به ماهیت ضد ایرانی آن، مردم ایران هرگز آمادگی و توجه خویش به حفظ کشور را از دست نداده و ضرورت دفاع یکپارچه از میهن خود را به فراموشی نسپرده‌اند. به قولِ داریوش همایون؛ حتا اگر تیمورلنگ نیز بر سریر تخت فرمانروایی کشور، عزم دفاع از ایران را می‌کرد از پشتیبانی یکپارچۀ ملت ایران برخوردار می‌شد.
دشواری ما ایرانیان در تفهیم این مسئله به بیگانگانی‌ست که در تصمیمات نادرست و اقدامات حساب نشدۀ خود و حتا در بی‌اعتنایی به تجربه‌های گذشته خویش، باز هم با تهدید نظامی ایران، در عمل و با دست خود موجب بسیج ایرانیان پشت رژیمی می‌شوند، که از اساس مورد بیزاری ملت است. حال آن‌که با اندکی التفات هوشمندانه می‌توانستند دریابند؛ در شرایطی که ایران از بیرون تهدید نشود، و امنیت مرزها و تمامیت سرزمینی کشور به خطر نیافتد، رژیم اسلامی مورد چالش‌های سخت و در معرض پیکارهای آشکار، از سوی ملت قرار می‌گیرد. نمونه؛ خیزش سراسری مردم ایران در آبان‌ماه گذشته که دنبالۀ خیزش‌ها و اعتراض‌های بی‌شمار ماها و سال‌های گذشته بود و گام‌هایی بس فراتر از آنها برداشت، پیکرۀ کل نظام و بدنۀ دستگاه سرکوبگر آن را به لرزه انداخت و در تداوم خود می‌رفت نابودی مشروعیت آن را، به طور کامل، آشکار نماید. حال این خیزش و ثمرۀ آن اما، نه در اثر سرکوب وحشیانۀ رژیم اسلامی، بلکه زیر وزن سنگین اقدامات نابخردانۀ دولت ترامپ مدفون شده و در صورت ادامه و اوج‌گیری تهدیدات نظامی وی و متحدانش بی‌تردید، تا مدتها از تنفس و حرکت آزادیخواهی علیه رژیم اسلامی بازخواهد ماند و تمام همت و نیروی خود را بر «حفظ ایران به هر قیمیت» متمرکز خواهد نمود.
