زير سنگينی خودشان

‌ زير سنگينی خودشان   در دوران ما که حکومت‌های ديکتاتوری به دشواری بيش از هميشه به زير می‌آيند، اگر عامل خارجی نقش قاطع در سرنگونی آنها نداشته باشد (کامبوديای پول پوت و عراق صدام حسين) يک عامل نيرومند ديگر هست که به کمک مبارزه مردم می‌آيد. چنين رژيم‌هائی زير سنگينی طبيعت‌شان خرد می‌شوند ــ …

ادامه‌ی مطلب

در کلاف سردرگم

‌ در کلاف سردرگم مهار و توازن (چک اند بالانس در فرهنگ سياسی انگلوساکسون) باقانون اساسی امريکا در يک نظام دمکراتيک وارد شد. منظور از آن برقراری مکانيسمی است که از زياده‌روی قوای حکومتی (قانونگزاری، اجرائی، قضائی) و چيرگی يکی بر ديگری جلوگيری کند. اين مکانيسم در قانون اساسی دويست و سی ساله امريکا تا …

ادامه‌ی مطلب

“خط قرمز“ مبارزه

‌ “خط قرمز“ مبارزه   در آستانه بيست و هفتمين سال انقلاب اسلامی، دورنمای همکاری سازمان‌های سياسی، و نه نيروهای مخالف، جمهوری اسلامی همچنان دورتر می‌رود؛ يک موضوع اختلاف برطرف نشده موضوع ديگری در جايش می‌نشيند. در اين بازار آشفته “قحط پريشانی نيست.“ هنگامی که عناصر غيرحزب‌اللهی لشگريان انقلابی در پيکار قدرت نابرابر با رهبر …

ادامه‌ی مطلب

خرافات، سراسر بجای مذهب

‌ خرافات، سراسر بجای مذهب دين به دو نياز آدميان پاسخ می‌گويد: اخلاقيات که پايه اصلی است، و معجزه که انسان پرورش نيافته بی‌آن نمی‌تواند جهان را بفهمد. منظور از اخلاقيات نه هر نظام رفتاری، مانند آخوندهای ايرانی است که ناپسندی جز در امور “ناموسی“ آنهم نه برای خودشان، نمی‌شناسند، بلکه ethics است به معنی …

ادامه‌ی مطلب

اندکی دليری بايد

‌ اندکی دليری بايد ما در زمانه‌ای زندگی می‌کنيم که همه‌چيز ممکن است، به شرط آنکه در راستای بدتری باشد. ديگر می‌توان هر سخنی را هر اندازه جنايتکارانه باشد (و به قول تاليران “بدتر از جنايت، اشتباه“) گفت و هر سياستی را هر اندازه اشتباه باشد (در اين مورد بدتر از اشتباه، جنايت) در پيش …

ادامه‌ی مطلب

بازماندگی و واماندگی

‌ بازماندگی و واماندگی   زمان، خوشبختی و دشمن بزرگ آدمی است. خوشبختی است اگر بتواند با آن پيش آيد؛ دشمن است اگر بگذارد از او درگذرد. کسی که با زمان پيش می‌آيد به گونه‌ای از نوزاده می‌شود، سال‌های زندگی‌اش هر چند باشد. آنکه زمان از او در می‌گذرد بيربط irrelevant می‌شود، که گونه‌ای درگذشتن …

ادامه‌ی مطلب

اتحاد دانشجو و کارگر

‌‌ اتحاد دانشجو و کارگر يک دگرگشت پر معنی که اميد است در ايران از ديده‌ها پنهان نماند در اعتصاب رانندگان شرکت واحد اتوبوسرانی تهران روی داد. آن اعتصاب يکی از صدها اعتصاب و تظاهراتی بود که در ميان هر لايه اجتماعی ايران روی می‌دهد. ولی اين‌بار دانشجويان، و شخصيت‌ها و گروه‌های ديگری نيز، بيش …

ادامه‌ی مطلب

انقلاب پارادايم و زندگی در تناقض

 ‌ انقلاب پارادايم و زندگی در تناقض يک پديده مهم که کسانی در بيرون ترجيح می‌دهند به روی خود نياورند شکاف روز افزون ميان برداشت‌های مردم ايران با گروه‌هائی است که زمانی مردم را دنبال خود بهرجا کشيدند. اين تفاوت را درباره جنگ عراق، جايگاه امريکا، فلسطين و اسرائيل و ارزش‌های “بورژوازی“ می‌توان ديد. تفاوت …

ادامه‌ی مطلب

پس از ترميدور

پس از ترميدور   انقلاب فرانسه در بيش از يک زمينه بر تفکر سياسی تاثير گذاشت. يکی از آنها تئوری انقلاب بود. تجربه فرانسه انقلابی ــ دوران آرامش و جا افتادگی consolidation پس از دوران ترور، يا به اصطلاح «ترميدور» تقويم انقلابی ــ به عنوان هنجار (نورم) بر تئوری‌های انقلاب چيره شد. در انقلاب اسلامی‌ …

ادامه‌ی مطلب

در راه جايگزين

در راه جايگزين در محافل ايرانی، و در امريکا از همه‌جا بيشتر، اين روزها سخن از ضرورت يک جايگزين برای جمهوری اسلامی بسيار به گوش می‌رسد. امريکائيان بهترين راه برطرف کردن مشکل اتمی حکومت اسلامی را در تغيير رژيم می‌دانند و برای ايرانيان بيشمار نيز چنان گزينه‌ای بر تحريم يا از آن بدتر جنگ برتری …

ادامه‌ی مطلب

مناديان و ادامه دهندگان

مناديان و ادامه دهندگان   سال 2006 در سياست‌های مخالفان تبعيدی با تحولی تعيين کننده آغاز شده است. از ميان برآشفتگی رنگ‌ها يک خط مشخص پديد می‌آيد ــ خطی که مناديان آينده را از ادامه دهندگان گذشته جدا می‌کند. پس از سال‌ها کوشش به ظاهر بيهوده، سرانجام در يکی دو سال گذشته پاره‌ای رويدادهای دراماتيک …

ادامه‌ی مطلب

از همرائی تا همه باهم

از همرائی تا همه باهم زمانی بود، تا همين نزديکی‌ها، که همرای شدن افرادی از گرايش‌های گوناگون به تصور نمی‌گنجيد. اکنون در چرخشی که ناگهانی می‌نمايد، ولی مانند همه امور ناگهانی تهيه‌های فراوان در آن رفته است، از هر جا فراخوان است که همه با هم گرد آيند و همکاری کنند. حتا “پاريا“های به حق …

ادامه‌ی مطلب

اينها جايگزين نيستند

 ‌ اينها جايگزين نيستند  ‌ تلاش‌های ستودنی برای بر پا کردن جايگزينی برای جمهوری اسلامی بالاتر گرفته است ــ از کنگره و مجمع و نشست ــ تا جائی که بيم کمبود نام می‌رود. دست‌کم دو يا سه گروه در تدارک چنين گرد همائی‌ها هستند و هيچ معلوم نيست به همين‌ها پايان يابد. در همه موارد …

ادامه‌ی مطلب

تماميت ارضی بس نيست

 ‌ تماميت ارضی بس نيست  ‌ “بحران اتمی“ تهران و واشينگتن شتابی به رويدادها داده است که می‌تواند به هر اشتباه حساب و انحرافی دامن بزند. کسان در زير فشار اوضاع و احوال دست به کارهائی می‌زنند که در شرايط عادی از آن دوری می‌جويند. اتحادها و سازماندهی‌هائی که در اين سو و آن سو …

ادامه‌ی مطلب

نازنين و ميليون‌ها ديگر

 ‌ نازنين و ميليون‌ها ديگر  ‌ روز 3 ژانويه امسال نازنين در دادگاهی در تهران به اعدام محکوم شد و اگر ديوان عالی حکم را ابرام کند به دار آويخته خواهد شد. به نوشته روزنامه اعتماد، نازنين 17 ساله روزی با خواهرزاده 15 ساله خود در پارکی در غرب تهران بودند و سه مرد به …

ادامه‌ی مطلب

کجا می‌توان بهم رسيد؟

‌ کجا می‌توان بهم رسيد؟  ‌ واکنش متين ولی سخت بسياری شخصيت‌های سياسی و فرهنگی ايران به نغمه‌های تجزيه‌طلبانه که به آسانی به رنگ فاشيستی و شوونيستی می‌آلايد و از زنگ کينه و دشمنی به فارسی زبانان پاک نيست، تند و تيزی غوغای چند ماهه گذشته را ندارد. از آن گذشته اعلام آمادگی وزير خارجه …

ادامه‌ی مطلب

مصالحه حتا بر اصول؟

‌ مصالحه حتا بر اصول؟  ‌ مبارزه با جمهوری اسلامی هيچگاه نمی‌بايد دنباله‌ای از روابط خارجی رژيم باشد ولی گاه می‌شود که بحران در خارج همه چيز را زير سايه می‌برد، چنانکه بحران اتمی از يک سال پيش برده است. هنگامی که پای تحولات پردامنه‌ای در ميان است که موجوديت رژيم، بلکه موجوديت کشور را …

ادامه‌ی مطلب