محکومیت تجاوز وحشیانۀ پوتین به کشور اُکراین، از وجدان و روح انسانی برمی‌خیزد
رد و محکومیت تجاوز وحشیانۀ پوتین و ارتش روسیه به کشور اُکراین، بی‌هیچ تردیدی، از وجدان و روح انسانی برمی‌خیزد. روح و وجدان‌های ناآرام از زخم جنایت ضدانسانی علیه مردم اُکراین، نمی‌توانند آرام و قرارگیرند. مواضع وسیع اما پراکندۀ ایرانیان نیز حکایت از آن دارد که ما نیز در این بی‌قراری انسانی شریکیم و در کنار ملت‌ها و مردمان دیگر جهان ایستاده‌ایم. به‌رغم این ما هنوز نتوانسته‌ایم در فریاد اعتراضی خود، چنان رسا و غرا شویم تا فریادمان به گوش جهانیان و به ویژه به گوش مردم اُکراین برسد. رساندن این فریاد، به گوش جهانیان از اهمیت اندازه‌نگرفتنی برخوردار است و برای ما ایرانیان از جایگاه ویژه‌ای نیز برخوردار است، زیرا رژیمی که در مقام «نمایندگی» این ملت نشسته، ایران را کشوری وابسته به روسیه و پشتیبان سیاست‌های رژیم آن بدل کرده است. ما ایرانیانِ مخالف رژیم اسلامی باید در راه تفکیک روشن مواضع خود و تمیز چهرۀ ملت ایران از رژیم اسلامی بیش از اینها بکوشیم. رد تجاوز پوتین و افشای سیاست‌های رژیم اسلامی در وابسته کردن ایران، و اعتراض به قربانی کردن حیثیت ایرانیان در این لحظه‌ها برای ما ایرانیان اصلی اساسی است و اهمیت دارد. ما باید مراقب باشیم که از این اصل منحرف نشویم. اندک نیستند کسانی، در «میان» ما، که بجای رسا کردن اعتراض و بجای تشویق ایرانیان به پایبندی به این اصل و سازماندهی هرچه گسترده‌تر اعلام حمایت از مردم اُکراین و ضدیت با رژیم اسلامیِ مدافع پوتین، با بحث‌های خود تلاش می‌کنند، در این اصل تخطئه ایجاد و انجام وظیفۀ کنونی ایرانیان را به تعویق اندازند.
