فرازهایی از سخنان داریوش همایون پیرامون انتخابات در ایران
- زنده ماندن انتخابات در جمهوری اسلامی از دوم خرداد به بعد نه تنها به ریشه‌دار شدن این سنت در فرهنگ و سیاست ایران کمک می‌کند بر شدت مبارزات درونی رژیم می‌افزاید و نمی‌گذارد یک گروه اختیار کشور را دردست گیرد.
- ما اندک اندک داریم به سیاست چنانکه هست ــ و به همان اهمیت، تا جائی که می‌توان بهبودش داد ــ نگاه می‌کنیم. معنایش این است که گوناگونی گیج کننده عوامل، و شخصیت‌ها و احتمالات را می‌شناسیم و با چند فرمول ساده مسائل را از سر باز نمی‌کنیم.
- در یک استراتژی پیکار که تناسبی با موقعیت بسیار پیچیده ما داشته باشد ممکن است پاره‌ای عوامل که ما هیچ نمی‌پسندیم نیز جا و زمان خود را داشته باشند. بسا روابط و دوستی‌ها که ما نمی‌خواهیم ولی سودمندی خود را در لحظه‌های تعیین کننده‌ای که پیش خواهد آمد خواهند داشت.
- مبارز چاره‌جو ناگزیر است محدودیت‌های موقعیت را پیوسته درنظر داشته باشد و هرچه به موقعیت نزدیک‌تر، کارش دشوار‌تر. از اینجاست که بیشترینه تفاهم و همدردی را می‌باید برای مبارزان درون داشت، و در خلوت آسوده محافل برای آنان نسخه نپیچید. در دریای توفانی سیاست ایران حداکثری که از مبارزان در هرجا می‌توان انتظار داشت آن است که دست خود را از سکان و چشم خود را از قطب نما برندارند.
- در بیرون و دور از پهنه سیاست قدرت که داو‌ها چندان بزرگ نیست می‌توان خویشتنداری و تعادل در رفتار را تمرین کرد. عمده آن است که در همه حال دست را از سکان و چشم را از قطب نما برنداریم.
