«

»

Print this نوشته

فدرالیسم یعنی تجزیه ایران! چشم‌ها و گوش‌ها را باید باز کرد! / علی کشگر

حتما هواداران گفتگو با همگان، به ما حق می‌دهند که زیر پای نیروهایی که اهداف‌شان نه سامان جامعه‌ای که در آن «بالاترین خوشبختی برای بیشترین مردمان» فراهم باشد بلکه شعارشان تدارک آینده خونبار برای همگان است فرش قرمز پهن نکنیم و تلاش خود را برای رسیدن به ارزشهایی چون آزادی، حقوق فردی و حقوق شهروندی برای تک تک آحاد ملت ایران بر محور اصل اساسی حفظ هستی و بقای سرزمین ایران و ملت یکپارچه آن صرف کنیم.

Fo1فدرالیسم یعنی تجزیه ایران! چشم‌ها و گوش‌ها را باید باز کرد!

علی کشگر

 

مشکل عمده جامعه سیاسی ما عدم درک درست از معنای درست مفاهیم می‌باشد. کسانی توجه ندارند که مفاهیم جان دارند و با بکارگیری آنها به پدیده‌های اجتماعی ـ سیاسی جان می‌بخشند و یا جان می‌ستانند. توجه ندارند وقتی ایران را کشور «کثیر الملله» می‌نامند و سرود «ستم ملی» سر می‌دهند، «حق تعیین سرنوشت» و اختیار جدائی را برای «مناطق ملی» برسمیت می‌شناسند، در تدارک استقرار فدرالیسم قومی ـ زبانی هستند و «حاکمیت» را برای «مناطق ملی» امری الزامی می‌دانند، به تجزیه‌طلبی جان بخشیده و در فرصت مناسب که «فاکتورهای بین‌المللی، منطقه‌ای و داخلی» بسودشان عمل کند از تمامیت ارضی جان خواهند ستاند. دوستان توجه نمی‌کنند که حاکمیت مفهومی است انتزاعی و «…شامل آن قلمروی از کاربرد قدرت است که در آن، بنا به حقوق بین‌الملل، دولت خودمختار است و زیر نظارت قانونی دولتهای دیگر… نیست.» و شامل «استقلال سیاسی و قضائی در یک جامعه سیاسی» است، یعنی دارای جغرافیای سیاسی، به عبارت دیگر دارای کشور است و در حوزه داخلی « شامل همه اختیارهایی‌ست که هر دولتی بر شهروندان خود یا بر خارجیان ساکن کشور … دارد.» و در حوزه بین‌المللی «شامل حق داشتن روابط با دولتهای دیگر با بستن قرارداد یا اعلان جنگ است.»

حتما هواداران گفتگو با همگان، به ما حق می‌دهند که زیر پای نیروهایی که اهداف‌شان نه سامان جامعه‌ای که در آن «بالاترین خوشبختی برای بیشترین مردمان» فراهم باشد بلکه شعارشان تدارک آینده خونبار برای همگان است فرش قرمز پهن نکنیم و تلاش خود را برای رسیدن به ارزشهایی چون آزادی، حقوق فردی و حقوق شهروندی برای تک تک آحاد ملت ایران بر محور اصل اساسی حفظ هستی و بقای سرزمین ایران و ملت یکپارچه آن صرف کنیم. هنر سیاست بویژه در بالاترین سطوح ملی آن دیدن ظرافت‌هاست و وظیفه سیاستمدار ملی بعنوان هنرمند در این حوزه بکارگیری بالاترین توانایی برای یافتن راه‌حل بهینه با کمترین هزینه‌ها است. امید که چنین باشد.