دوچرخه را كه از تو گرفتند / به جايش تفنگ دادند و پلاكی كه گمت نكنند / عروسك را كه از من، / به جايش زخم‌هايی كه خوب نمی‌‌شود
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یک
شهيد يعنی كسی كه برنمی‌گردد
ناهید عرجونی
دوچرخه را كه از تو گرفتند
به جايش تفنگ دادند و پلاكی كه گمت نكنند
عروسك را كه از من،
به جايش زخم‌هايی كه خوب نمی‌‌شود
خوب نمی‌شوم
برايم توت فرنگی بياور
وسيزده سالگی
و قسم می‌خورم كه دوستت‌دارم‌هايی را
كه نمی‌شكنم!
حالا تو روی آب می‌خندی
روی شانزده‌سالگی و لب‌هايی كه شهيد شده‌اند
و شهيد يعنی كسی كه برنمی‌گردد!
برگرفته از سامانه شاعر: http://nahidarjooni.blogfa.com/
نفَسش که روی مین جا ماند،
عطرِ همۀ شله‌زردهای زمین پرید
و هنوز کاسۀ ماه پُر می‌شد
و هنوز هیچکس ظهور نمی‌کرد.
فردا
سایۀ انقلاب،
روی پلاک او
و پیشانی ماه
و شله زرد نذری بی‌بی
گلاب مصنوعی می‌پاشید
و با دار– چین واقعی می‌نوشت :
« جنگ، جنگ، تا پیروزی »
