«

»

Print this نوشته

بخش ۵ / سخنرانی‌ها در دفتر پژوهش ح. م. ای / بیانیه انتخابات مطالبه محور

بخش ۵  

سخنرانی‌ها در دفتر پژوهش ح. م. ای

 

بیانیه انتخابات مطالبه محور

بحث امروز ما برای این است که شورای مرکزی خیال دارد در مورد انتخابات تکلیف حزب را روشن کند و ترجیح داد این موضوع در دفتر پژوهش بحث شود. دو موضوع در این جا هست: در انتخابات باید شرکت کرد یا خیر و نظر ما راجع به این گفتمان چیست. بیشتر دوستان صلاح نمی‌دانند انتخابات را تحریم کنیم و کسی هم گوش نخواهد داد. ما در جریان انتخابات نیستیم و مردم به نتیجه انتخابات اهمیت می‌دهند و این طور نیست که بگوئیم هر کاری در این مملکت می‌شود چون آزادی نیست فایده‌ای ندارد. چون مشکل مردم مشکل ما نیست و ما احساس نمی‌کنیم. بهتر است برای مردم تعیین تکلیف نکنیم. الآن این بحث در داخل مطرح است که می‌گویند دفعه پیش شرکت نکردیم و احمدی‌نژاد آمد. ما می‌گوئیم ما شرکت نمی‌کنیم و انتخابات بازی ما نیست. بهترین نظر این است که نه تحریم کنیم و نه پشتیبانی کنیم. موضوع اصلا حمایت از انتخابات نیست اما اینکه به مردم بگوئیم چه کنند درست نیست.

اما بحث مشروعیت بخشیدن. رژیم اسلامی ‌دیگر احتیاجی ندارد به اینکه دیگران بگویند مشروعیت دارد یا ندارد. گذشت آن دوره که نگران آبروی‌شان بودند. وقتی رئیس جمهوری مملکت در سازمان ملل و دوربان آن مزخرفات را می‌گوید بدانید که این رژیم دنبال آبرو نیست.

بیانیه بسیار خوبی داده شده است و تاکنون چنین چیزی در ایران انتشار نیافته. اول اینکه موارد تفصیلی دموکراسی و حقوق بشر را آورده‌اند دوم گفتمان را در جمهوری اسلامی‌ عوض کرده‌اند. ما می‌خواستیم گفتمان ملی ـ مذهبی و گفتمان مذهبی با گفتمان لیبرال دموکراسی جایگزین شود و اکنون نامی ‌از مذهبی و ملی مذهبی دیگر نیست و بسیار باید استقبال کرد. شاید حزب به صورت غیرمستقیم حمایت کند مفید باشد.

اصولا معیار فعالیت سیاسی و قضاوت‌های ما چیست؟ فقط مخالفت با رژیم است؟ در آن ۸ سال که گفته شد چند صد کتاب با ارزش از جمله کتاب‌های اساسی از منابع اصلی علوم اجتماعی در ایران ترجمه و چاپ شد، آیا می‌توانیم این را نفی کنیم. ما باید در متن آنچه می‌گذرد باشیم ولی نه درگیر؛ مثل پشتیبانی‌ای که از اعلامیه می‌کنیم. چون می‌خواهیم همراه یک جریان پیشرو حرکت کنیم. ما این رژیم را نه با انقلاب و جنگ بلکه با مبارزات مدنی برخواهیم داشت. موتور آن جامعه روشنفکران‌اند و حرف‌های‌شان همان حرف‌های ما و اسباب خوشبینی است. اگر جامعه روشنفکران انتخابات را جدی گرفته است باید ببینیم چرا جدی گرفته است؟ اگر چیز بیهوده‌ای بود و سراسر فرمایشی بود که هیچ کس جدی نمی‌گرفت. دوم، این رژیم قابل رخنه کردن است و از داخل می‌شود هزار بلا بر سرش آورد.

انتخابات پیامد‌هائی دارد. مسئله جنگ یکی از آنهاست. ببینید بر سر آثار باستانی، این حکومت چه آورده است. نمی‌شود انکار کرد که اگر این شخص باز انتخاب نشود برای ایران خوب است. ۳۰-۴۰ درصد معتادان زیر ۲۹ سال‌اند چون امید را از همه گرفته‌اند. ۴۲۰۰ مدرسه را نقشه دارند به مکتب خانه‌های قاجار تبدیل کنند و ما نمی‌توانیم با یک نه ساده با مسائل برخورد کنیم.

۵ می‌۲۰۰۹