خانمها، آقايان، دوستان ارجمند! بسيار خوش آمديد. حضور شما امشب در مراسم بزرگداشت داريوش همايون ـ با اجازه ايشان به سنت سياسی‌ها امشب در سخنانم از واژه آقا فاکتور می‌گيرم ـ بله حضور شما امشب در مراسم بزرگداشت داريوش همايون موجب سرفرازی دست‌درکاران تلاش و بی‌ترديد موجب خرسندی و رضايت خاطر ايشان به عنوان موضوع اين مجلس است. همه ما در اينجا گرد آمده‌ايم تا زندگانی‌ای را بزرگ داريم که طول آن هر قدر هم باشد و بشود ـ که ما آرزوی طول عمر هرچه بيشتری برای ايشان داريم ـ باز هم اين طول عمر به پای عرض و ژرفای اين زندگی نمی‌رسد.
اما پيش از آن که به مضمون درازا و ژرفای اين زندگانی بپردازيم و هر يک به سهم خود به آن ادای احترام کنيم، اجازه دهيد همراه با هم جام‌هايمان به سلامتی وجود ايشان بنوشيم.
آقای داريوش همايون با اجازه شما و به سلامتی وجود ارزشمندتان!
حال با اجازه می‌خواهيم برنامه را آغاز کنيم و در ابتدا روند آن را به اطلاع دوستان برسانيم:
برنامه امشب ما با نمايش پرتره ۵۰ دقيقه‌ئی از فرازها و بخش‌هائی از زندگی داريوش همايون از نگاه تلاش آغاز می‌شود. گفتم نمايش به اين معنا که اين زندگینامه بر بستر متن نوشتاری و تصويری تهيه شده است. يعنی به ياری عکس و فيلم و صدا و موزيک انطباق همه اين‌ها به روشی کاملاً نو با استفاده از تکنيک الکترونيکی توسط تلاش تهيه شده است که در همينجا از سوی تلاش به آقای همايون تقديم می شود.
در کنار اين پرتره صوتی ـ تصويری با نام «آشنائی دوباره با داريوش همايون»، شماره جديد فصلنامه تلاش حاوی مجموعه‌ئی از نوشته‌ها و مقالاتی تدارک ديده شده تا به مناسبت امشب و در اين مراسم به داريوش همايون و به نشانه سپاس از دهه‌ها خدمات فرهنگی ـ سياسی ايشان هديه شود. ايده تدارک اين شماره از سوی همکار بسيار گرانقدر تلاش يعنی دکتر مهرداد پاينده بوده است. ما می‌خواهيم از سوی تلاش و همه کسانی که در اين شماره قلم زده‌اند با اين اقدام خود مراتب احترام و قدردانی خود را از داريوش همايون اعلام نمائيم. همکاران ما در اين شماره عبارتند از: آريا پارسی، بهروز داوديان، مهدی استعدادی شاد، سيروس علی‌نژاد، فرهاد يزدی، دکتر مهرداد پاينده، دکتر حسن منصور، م. سحر، علی کشگر، حشمت رئيسی، دکتر محمد رضا خوبروی‌پاک، مهدی فتاپور، مهرداد احسانی‌پور، جمشيد طاهری‌پور، محسن کردی که از همه اين دوستان بابت همکاری صميمانه‌شان از صميم دل سپاسگزاری می‌کنم.
علاوه بر اين دو، ـ محصول گرانقدری به مناسبت اين مراسم آماده و ارائه می‌شود که بايد آن را چون ورق زر برد و خواند. کتاب «من و روزگارم» اثر تازه داريوش همايون که نشر تلاش موفق شد آن را به اين تاريخ و به اين مراسم برساند. در اينجا بايد در کنار داريوش همايون صاحب اثر، به همتگران و نقش‌آفرينان آن، در اثر پرقدری که آفريده‌اند تهنيت گفت. در صدر آنها بهمن اميرحسينی به عنوان پايه‌گذار ايده نخستينی اين اثر که اين ايده را در قالب مصاحبه‌ئی که با آقای همايون انجام دادند، متحقق نمودند، از آريا پارسی که به همتش بخش روزنگاری‌های دوران جوانی داريوش همايون که بسيار خواندنی‌ست گردآوری و به اين اثر افزوده شده و آن را در مقايسه با زندگينامه‌نويسی متداول ايرانيان به سطح کاملاً استثنائی ارتقا داده است. در اينجا نمی‌توانم مراتب قدردانی نشر تلاش را از يکی از دوستان با همت و ايراندوست، بابت کمک ارزشمندی که در فراهم شدن بخشی از هزينه چاپ اين اثر نموده‌اند، ناگفته بگذارم. البته به خواست خود ايشان و روحيه سرشار از تواضعی که دارند از ذکر نام ايشان معذورم. اما تا اين اندازه اجازه دارم که رسماً سپاس دست‌درکاران تلاش را از همت و ياری صميمانه ايشان اعلام دارم. همچنين سپاس ما از زحمات آقای کشگر به عنوان پای محکم و پايدار انتشار آثار داريوش همايون جای خود دارد. من در اينجا و پيشاپيش به همه ميهمانان گرانقدر خود توصيه می‌کنم، به عنوان بهترين و ماندگارترين يادگار اين شب و اين مراسم کتاب من و روزگارم را تهيه کرده و بخوانند و تا جائی که می‌توانند برای ديگرانی که از حضور در اين جمع محرومند سوغات و هديه ببرند، بويژه دوستانی که از راه‌های بسيار دور آمده‌اند. البته ساير آثار ايشان از آنچه که در اختيار تلاش بوده است، و در کنار آنها چند شماره به يادماندنی تلاش و آثاری از انتشارات ما در همين مراسم ارائه شده و دوستان می‌توانند آنها را تهيه نمايند.
پس از اين مقدمات برويم برای آغاز برنامه، برنامه ما ابتدا با پخش پرتره‌ئی از زندگی آقای همايون و همانگونه که گفتم از نگاه تلاش آغاز می‌شود. طول اين برنامه ۵۰ دقيقه است. پس از آن بخش سخنرانی‌ها آغاز می‌شود که برای هر سخنرانی بيست دقيقه در نظر گرفته شده است و هر کدام را به موقع خود اعلام خواهم نمود. پس از سه سخنرانی نخستين، برای شام مختصری در خدمت دوستان خواهيم بود. پس از صرف شام دو سخنرانی ديگر خواهيم داشت و در انتها ميکروفون را به صاحب اين مراسم داريوش همايون خواهيم سپرد. از همکارانم خواهش می‌کنم اقدام به پخش فيلم بنمايند.
امشب در جمع ما افراد بسياری از اهل سياست، اهل سخن، قلم و فکر و فرهنگ حضور دارند. بی‌ترديد بسياری از شما دوستان سخنان پرقدری در ارج و احترام داريوش همايون داريد که حتماً اگر امکان فراهم بود، با کمال ميل پشت تريبون آمده و بيان می‌داشتيد. دانستن اين واقعيت کار ما را سخت می‌نمود. اين سختی از آنجا بود که ما را وادار به گزينش در ميان جمعی می‌کرد که همه آنها را قبول داريم و مورد احترام تلاش هستند و بسياری هم به فراخور زمان و موضوع از همکاران تلاش بوده و از وجودشان و نظراتشان در فصلنامه و سامانه تلاش بهره برده‌ايم. اما چه کنيم که بدليل تنگی وقت ناگزير بوديم از ميان دوستان حاضر انتخاب کنيم. و انتخاب از ميان خوبان هميشه سخت است.
نکته ديگری که کار تصميم‌گيری را سخت می‌کرد و ما را وادار به گزينش ديگری، اين که: در اين مراسم با اين تعداد ساعات اندک می‌بايستی در باره فردی سخن گفته شود که طول زندگی فعال اجتماعی‌اش، به کنار که زمانی بيش از شش دهه را در بر می‌گيرد، ما در رابطه با طول اين زندگی پر‌تحرک و پرکار مشکلی نداشتيم، سختی اصلی در پرداختن به عرض يا به قول معروف ژرفای اين زندگی اجتماعی و شاخه‌های متعدد آن بود. همه می‌دانيم که عرصه‌های فعاليت اجتماعی همايون متعدد است. ما در اينجا هم مجبور بوديم تنها به شاخه‌ها و فرازهائی از اين زندگی بپردازيم.
در اينجا هم ما ناچار بوديم دست به گزينش بزنيم. ناگزير چند حوزه موضوعی را برگزيديم: اول حوزه سياست را که از سوئی پايگاه اصلی خودماست و از سوی ديگر جدا کردن شخصيت همايون و فعاليت‌هايش از اين حوزه ناممکن. ما برای سخن گفتن در اين حوزه و در باره همايون مهدی خانبابا تهرانی را برگزيديم. تناسب پيام اين مراسم است که سخن گفتن خانبابا را در اين جمع شايسته‌تر می‌سازد. راستی چه کسی می‌توانست مناسبتر از وی باشد؟ کسی که هم‌نسل همايون است، تقريباً همزمان با وی فعاليت را آغاز کرده و سراسر زندگی خود را وقف فعاليت سياسی نموده است و عموماً هم در جبهه‌ئی که ظاهراً همايون بدان تعلق نداشته است، يعنی چپ. خانبابا يکی از سرشناسان و قديمی‌ترين چهره‌های چپ ايران است. همايون را دهه‌هاست که می‌شناسد. پس از سال‌ها فعاليت در جبهه سياسی مخالف او، امروز در باره والاترين و بالاترين موضوعات يعنی در مسئله حفظ ايران به عنوان بالاترين ماهيت، در ضرورت بازگشت به ارزش‌های دمکراتيک و در ضرورت پيشه‌کردن رواداری سياسی و گردن گذاشتن به اين اصل که ما همه اعضای يک ملتيم و بايد بتوانيم در کنار هم و با هم زندگی سياسی و اجتماعی داشته باشيم، با همايون هم‌نظر. پيام اصلی اين بزرگداشت در اصل همين است. ما بر اساس اين پيام که مرزهای خانواده‌های سياسی ايران را در می‌نوردد، ايشان را به عنوان سخنران نخست انتخاب کرديم، زيرا در کنار همايون خانبابا تهرانی خود سال‌هاست که ديگر به يکی از پيام‌آوران اين پيام بدل شده است. البته که از درون خانواده سياسی ديگر ايران يعنی چپ. با اجازه دوستان ميکروفون را به ايشان می‌سپاريم. آقای تهرانی بفرمائيد!
