فرازهایی از سخنان داریوش همایون: رابطه اهداف و ابزارهای پیکار ملی
فرازهایی از سخنان داریوش همایون: رابطه اهداف و ابزارهای پیکار ملی
- هر جنبشی با همان وسایلی حکومت خواهد کرد که با آن سر کار آمده است. نمی‌شود با خشونت روی کار آمد و بعد در حال آشتی حکومت کرد. تاکنون که نشده. وقتی شما خشونت را به میان آوردید، همیشه کسانی هستند که دست بالاتر را می‌گیرند و خشونت را بیشتر می‌کنند و کسانی که با آن‌ها مخالفت می‌ورزند آن‌ها را از میدان بدر می‌کنند. در شرایطی که همه‌چیز رادیکال می‌شود انتظار میانه‌روی و عقل و خِرَد، خویشتن‌داری و نگاه به آینده نباید داشت.
- تجربه نسل‌ها و کشورهای گوناگون نشان داده است که وسیله‌های نادرست بجای آنکه با هدف درست توجیه شوند آن را منحرف و آلوده می‌کنند و به صورت سرپوشی برای خود در می‌آورند، چندانکه اندک اندک دیگر آنچه می‌ماند وسیله‌های نادرست است نه هدف درست. اما کمتر کسی به این توجه کرده است که اگر وسیله‌ها باید با هدف بخوانند هدف نیز باید با وسیله‌ها متناسب باشد. با وسیله‌های محدود – هرچند درست و ستودنی – نباید هدف‌های بزرگ و دست نیافتنی در نظر گرفت. هدف بزرگ و مقدس داشتن و برای آن شعار دادن و آنگاه با وسیله‌های ناچیز به تحقق آن کوشیدن زیانش کمتر نیست. …
- انقلاب خشونت‌بار و رادیکال سیاسی همین است: یک انفجار نومیدانه و ویرانگر؛ دست بالا بخشیدن به بدترین عواطف انسانی و کورترین و واپسمانده ترین عناصر جامعه؛ بی اثر ماندن نیروهای خردمندی و سازندگی. انقلاب‌های موفق و سازنده استثنا بوده‌اند و تعریف خشونت‌بار و رادیکال درباره بیشتر آن‌ها صدق نمی‌کند.
