برابر حقوق طبیعی، آزادی اندیشه عالیترین حقّی است که فرد دارد و هیچ دولتی نیز نمیتواند آن را از او سلب کند و مردم را وادار کند که مطابق فرمان دولت بیندیشند. خشنترین دولتها آن است که «آزادی گفتن و آموختن» چیزهایی را که مردم میاندیشند از آنان سلب کند، اما دولت بسامان آن است که این آزادی را برای همگان تضمین میکند.