«من همیشه گفته‌ام که رسانه‌های گروهی یک جامعهٔ مهاجر – از جمله ایرانی – انجام وظایف دوگانه‌ای را به عهده دارند و مهم‌تر از هر چیز، خوب است بدانند که بین یک جامعهٔ مهاجر و یک ملت، تفاوت است. نباید جامعهٔ مهاجر را که بخش کوچکی از‌کل مردم ایران‌اند، با «ملت ایران» اشتباه گرفت.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــ
«من همیشه گفته‌ام که رسانه‌های گروهی یک جامعهٔ مهاجر – از جمله ایرانی – انجام وظایف دوگانه‌ای را به عهده دارند و مهم‌تر از هر چیز، خوب است بدانند که بین یک جامعهٔ مهاجر و یک ملت، تفاوت است. نباید جامعهٔ مهاجر را که بخش کوچکی از‌کل مردم ایران‌اند، با «ملت ایران» اشتباه گرفت. همچنین معتقد بوده و هستم که این رسانه‌ها می‌توانند در زمینهٔ آشناکردن مخاطبان خود با دو روش و فلسفهٔ اجتماعی مهم این عصر: «مردم‌سالاری» و «پلورالیسم سیاسی» و پذیرش آن‌ها نقش مهمی ایفا کنند و به جای نگاه کردن دائم به گذشته، به آینده و دنیای نو چشم بدوزند و امکاناتی که کشور دوم در اختیار فرزندان آن‌ها قرارداده است.
این رسانه‌ها – در محیطی که برای رساندن هر گونه آگاهی به مخاطبان خود آزادی دارند – باید روشی بدون تعصب و واقع‌گرایانه در انتشار خبر در پیش گیرند.»
امید و آزادی، ایرج گرگین
امید و آزادی
ایرج گرگین
تابستان ۱۳۹۱ خورشیدی/ ۲۰۱۲ میلادی
http://shopping.ketab.com/addprod.asp?id=93206&cat=1&pgs=1&pic=A
«امید و آزادی» با نثری ساده و روان – نثر ویژۀ ایرج گرگین – در چهار فصل ارائه می‌شود: طرح‌هایی از یک زندگی نامه – خودزندگی نامه‌ای که شوربختانه ناتمام ماند و محدود به چند صفحۀ به جای مانده میان دست نوشته‌های نویسنده؛ رادیو و تلویزیون – مجموعه‌ای در ۱۲۶ صفحه پیرامون رسانه‌های ایرانی در درون و برون کشور از سال‌های دور تأسیس رادیو در تهران تا امروز، که در قالب سه گفت‌و‌گوی مستقل با نویسنده تنظیم شده است؛ گزیده‌ای از گفتارهای رادیویی، سخنرانی‌ها و مقالات نویسنده دربارهٔ مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دوران‌های گوناگون در هیأت متن‌های کوتاه و مستقل؛ و چند گفت‌و‌گو، که گزیده‌ای است از مصاحبه‌های شفاهی نویسنده با شخصیت‌های سیاسی، هنرمندان، شاعران و نویسندگان برجسته.
«امید و آزادی» همچنین ۳۲ صفحه عکسِ بیشتر نایاب، سال شمار زندگی، نمونهٔ دستخط و امضای ایرج گرگین، نمایهٔ نام‌ها به دو زبان فارسی و انگلیسی و صدای نویسنده را بر گزیده‌ای از شعر همروزگار ما، از بهار تا سپهری، بر یک سی دی شنیداری در بردارد.
ایرج گرگین در پیش گفتار کتاب می‌نویسد: امید و آزادی نام دو رادیویی ست که بیشترین سال‌های زندگی من در خارج از کشور صرف آن‌ها شده است؛ ولی در نگاه به گذشته‌های دور‌تر از این سال‌ها نیز می‌بینم که این دو نام نه تنها شاه بیت غزل زندگی من که جان زندگی همگان‌اند: با امید زیستن و از آزادی بهره بردن؛ و این کتاب در حقیقت بخشی از زندگی نامهٔ این دو نام است، که به کار من آمده است و می‌تواند به کار دیگران هم بیایید؛ یادی ست از من – آن گونه که بوده‌ام – و یادگاری برای نسل جوان ایران که اینک همه چشم به افکار و اقدامات آن‌ها دوخته‌ایم؛ و اگر این نسل از صفحات این مجموعه هر اندازه بهره بگیرد، من پاداش نیم قرن کار خود را گرفته‌ام.
