«

»

Print this نوشته

هیچ «شکافی» در میان نیست، پیروزی با وحدت ملی‌ست! / فرخنده مدرّس

وحدت تاریخی و یکپارچگی ملی که امروز خود را، بار دیگر در یک قامت واحد پدیدار ساخته و خویشتن را، تمام قد، به نمایش گذاشته است، را نمی‌توان با اتحاد عمل نیروهای سیاسی گوناگون و چانه‌زنی‌های کوته‌بینانه اشتباه گرفت. طبیعی‌ست که هر اتحاد عمل سیاسی، بر مبنای پذیرش این وحدت  ویکپارچگی ملی وتعهد به تمامیت سرزمینی کشور، می‌تواند موجب تقویت رستاخیز ملی علیه رژیم اسلامی باشد، اما چنین اتحادی سیاسی را نمی‌تواند به هر قیمت، از جمله به قیمت پاشیدن تخم لق و لغو علیه همین وحدت و یکپارچگی، به نام وجود «شکاف‌های» خیالی، در این پیکر واحد پذیرفت؛.تخم‌های لغو ولقی که امروز توسط مزورانِ دورویِ سیاست‌باز پراکنده و کشت می‌شوند، تا نوبت برداشت محصولِ ازهم‌پاشی ایران فرا رسد.

mahsa

هیچ «شکافی» در میان نیست، پیروزی با وحدت ملی‌ست!

فرخنده مدرّس

جایگزین جمهوری اسلامی آن نیروهای ایران‌دوست، دمکرات و آزادیخواهی در طیف چپ و راست در درون و بیرون ایران هستند که نگهداری ایران برایشان بیش از رسیدن به قدرت اهمیت دارد. و به همین دلیل بخت پیروزی‌شان نیز از فرصت‌طلبان و معامله‌گران بیشتر خواهد بود. زیرا پیروزی بر رژیم اسلامی ملزم و متعهد به حفظ وحدت و یکپارچگی ملی‌ست و همین امر تنها ضامن دستیابی به اهداف ملی یعنی تأمین حقوق و آزادی ملت است، که مردم ایران را به عنوان یک پیکر واحد و متحد برپا داشته است. هوش و حواس‌ همۀ پیکارگران نیز  برجاست، تا نگذارند، چنین نقد گرانقدری  با هیچ نسیۀ فرصت‌طلبانه‌ای، به نام «اتحاد سیاسی»، سودا شود. وحدت تاریخی و یکپارچگی ملی که امروز خود را، بار دیگر در یک قامت واحد پدیدار ساخته و خویشتن را، تمام قد، به نمایش گذاشته است، را نمی‌توان با اتحاد عمل نیروهای سیاسی گوناگون و چانه‌زنی‌های کوته‌بینانه اشتباه گرفت. طبیعی‌ست که هر اتحاد عمل سیاسی، بر مبنای پذیرش این وحدت  ویکپارچگی ملی وتعهد به تمامیت سرزمینی کشور، می‌تواند موجب تقویت رستاخیز ملی علیه رژیم اسلامی باشد، اما چنین اتحادی سیاسی را نمی‌تواند به هر قیمت، از جمله به قیمت پاشیدن تخم لق و لغو علیه همین وحدت و یکپارچگی، به نام وجود «شکاف‌های» خیالی، در این پیکر واحد پذیرفت؛.تخم‌های لغو ولقی که امروز توسط مزورانِ دورویِ سیاست‌باز پراکنده و کشت می‌شوند، تا نوبت برداشت محصول ازهم‌پاشی ایران فرا رسد.

یکی از همین سخنان لغو و تخم لق، پراکندن این توهم است که گویا در ایران «شکاف انتنیکی» وجود داشته است، که حال شاهزاده رضا پهلوی در سخنان خود و در مصاحبۀ مطبوعاتی‌ اخیر خویش، آن «شکاف» را بر طرف و راه اتحاد سیاسی با نیروها، آن‌هم نیروهایی، را هموار کرده‌اند،  که تا کنون سابقه‌ای جز پراکندن توهم و تحمیل شکاف‌های خیالی و ایدئولوژیک به مبارزات دراز دامن ملی ایرانیان نداشته و در این راه تنها عِرض خود برده و بر زحمت دیگران افزوده‌اند.

پس از چندین دهه پیکار ملی ایرانیان در برابر یک رژیم اسلامی امت‌گرا، امروز، بیش از هر یک از مراحل پیشین، آشکارتر شده است که تنها پیکاری‌ که بخت پیروزی علیه این رژیم را دارد، همانا تکیه بر اصل وحدت و تغذیه از ذات یکپارچگی این ملت و خرج هر قوَّتی از این تکیه و تغذیه، در راه تحکیم همین پیکار ملی بی‌شکاف است، که در راه پس گرفتن حقوق ملی و پس گرفتن ایران از یک رژیم ضد ایرانی و ضد ملت یکپارچۀ ایران در جریان است. سیاست‌بازان و فرصت‌طلبانی که دست به هر اقدامی می‌زنند که «جایی خیالی در قدرت» برای خود از طریق «اتحاد» با سایر «نیروها» باز کنند، باید بدانند که بدترین راه، همان کج‌راهه‌هایی‌ست که تا کنون از طریق ایجاد و تحمیل شکاف‌های مصنوعی به مبارزات و پیکار ملی علیه رژیم اسلامی امت‌گرا، رفته‌اند. بی‌راهه‌های ورشکسته‌ای نظیر گردآمدن بر حول «جمهوری‌خواهی» و ایجاد شکاف مصنوعی میان «سلطنت‌ و جمهوری» که آشکارا برخاسته از جهل ایدئولوژیک آنان نسبت به تفاوت میان محتوا و شکل نظام‌های سیاسی بوده است. امروز علاوه بر تکرار همان جهل، گرایشات تجزیه‌طلبانۀ و قوم‌گرایانۀ خود را، با یک آکربات‌بازی زبانی در«شکاف» تخیلی دیگری به نام «شکاف اتنیکی» مخفی داشته و آن را وسیلۀ گرفتن امتیاز برای خود و به نام «اتحاد» قرارداده‌اند. چنین کسانی تصور می‌کنند که در شرایط ضرورت‌یابی «اتحادهای سیاسی» و در بحران فروپاشی حکومت اسلامی که تب‌ ناشی از تدارک جایگزین را بالا برده است، می‌توانند فرصت را در جا انداختن اصطلاحات مخبطی غنیمت دانسته، و با تهدید دامن زدن به «شکاف خیالی»، از طالبان اتحادهای سیاسی، امتیاز گیرند. خیر خطا کرده و به خیال باطل افتاده‌اند. گوش‌ها و چشم‌ها باز است.