سخنان داریوش همایون، برای همۀ آن ایرانیانی که برای میهن خویش آینده‌ای نیک آرزو می‌کنند و در راه آن می‌کوشند، سرچشمۀ سرزندگی عمل و پشتیبان پویندگی راه دشوارِ «فرهنگ والایی» ملت و مردمانی‌ست که نمی‌توانند و نمی‌خواهند به موقعیت فرودستی و وضعیت سرشکستگی خویش در «سه جهانی» که امروز در پارگین آن گرفتار آمده‌اند، تن در دهند.
داریوش همایون همچنان در میان ما حاضر است!
نقش هر سخن، تا زمانی که در مسیر بهتر کردن زندگانی مردمانی پیام‌های زنده و ارزنده داشته باشد، در ذهن‌ها و حافظه‌ها، رنگ نمی‌بازد و همچون سرچشمه‌ایی مهیای جاری شدن در عملِ مردمان آگاه است. سخنان داریوش همایون، برای همۀ آن ایرانیانی که برای میهن خویش آینده‌ای نیک آرزو می‌کنند و در راه آن می‌کوشند، سرچشمۀ سرزندگی عمل و پشتیبان پویندگی راه دشوارِ «فرهنگ والایی» ملت و مردمانی‌ست که نمی‌توانند و نمی‌خواهند به موقعیت فرودستی و وضعیت سرشکستگی خویش در «سه جهانی» که امروز در پارگین آن گرفتار آمده‌اند، تن در دهند. در گرامیداشت یاد زندۀ داریوش همایون، در دهمین سالگرد درگذشت وی، توجه دوستداران و علاقه‌مندان را به سخنان علی کشگر در معرفی دو فصل از فصل‌های نهایی کتاب «صدسال کشاکش با تجدد» ـ فصل یازدهم: «بیرون آمدن از مرداب اندیشه و تاریخ» و فصل سیزدهم: «بیرون از جهان‌های ما» ـ جلب می‌کنیم، که در سمیناری به‌منظور معرفی این اثر در دسامبر ۲۰۰۶ ایراد گردید. معرفِ این دوفصل، در سخنان خود، بر نکات و عناصری از بحث‌های داریوش همایون تکیه کرده است که رابطۀ نزدیک و پیوند ملموس آنها با مضمون پیکار فرهنگی و فکری و عملی که امروز در میهنمان درگیر است، را نمایانده و برجسته نموده است. انتشار دوبارۀ این معرفی به منظور نشان دادن پیوند بحث‌های داریوش همایون با مضمون پیکار امروز مردم ایران و جوانان میهنمان، به باور ما، یادمان شایستۀ فردی‌ست که به رغم غیبت دهسالۀ خود، همچنان در میان ما حاضر است و تا جایی که به اهداف این پیکار مربوط می‌شود، این حضور همچنان باقی و هر روز بیش از پیش، ملموس‌تر می‌شود.
***
سخنان علی کشگر در معرفی دو فصل از فصل‌های نهایی کتاب «صدسال کشاکش با تجدد»
