Proposal by the DGB for an economic stimulus, investment and development programme for Europe
آنچه برای ایران فردا در این فرایند [جهانگرایی]، که هر روز نیز با جهشی ناباورانه در حال حرکت به جلو است، اهمیت دارد، دستیابی به نظمی سیاسی، اقتصادی و پولی است، که جایگاه فرهنگی ما را از جایگاه جغرافیایی کنونی ما برافکند و به دنیای سازندگان و کارگردانان سدهی بیست ویکم وارد سازد، دنیایی که از آمدن ما استقبال خواهد کرد، ولی منتظر ما نخواهد ماند.
در ابتدای سخنانم عرض کردم، که دوستی من و نسل من با همایون ناگزیر از گونهای دیگر است و ما از بخت همنسل بودن برخوردار نبودهایم. وقتی به حاصل شش دهه تلاش او برای ارائهی طرحی کلی برای فردای این سرزمین کهن مینگرم، میبینم که باید جملهی بالا را تصحیح کنم. من نمیتوانم حتا همنسل بودنم را به بخت و اقبال واگذار کنم. بهتر میبینم که خودم تصمیم بگیرم که با چه کسی دوست و همنسل باشم. دوستی من و نسل من با همایون ناگزیر از گونهای دیگر میماند و نسل من به اختیار و با اشتیاق با او هم نسل میشود.